Պոլիէթիլենային տոպրակները բնապահպանական մեծ խնդիր են առաջ բերում, քանի որ դրանց քայքայման համար պահանջվում են հարյուրավոր տարիներ, իսկ այրումից արտանետվում են մարդու համար վտանգավոր նյութեր։ Սա հաշվի առնելով`աշխարհի շատ երկրներ արդեն իսկ հրաժարվել են պոլիէթիլենային տոպրակների օգտագործումից:
Առաջին երկիրը, որը 2002թ. հարկ սահմանեց, Իռլանդիան էր։ Մեկ պոլիէթիլենային տոպրակ գնելու դեպքում հաճախորդը պետք է 15 եվրո վճարեր: 

2018թ-ի ՄԱԿ-ի շրջակա միջավայրի «Մեկանգամյա օգտագործման պլաստիկի և միկրոպլաստիկի օգտագործման օրենսդրական կարգավորումները» զեկույցի համաձայն, ՄԱԿ-ի անդամ 192 երկրներից 127-ում գործում են պլաստիկի կիրառության սահմանափակումներ կամ տուգանքներ։ Մի շարք երկրներում անգամ սահմանված է խիստ պատիժ:

Օրինակ՝ Տանզանիայում պոլիէթիլենային տոպրակների արտադրության համար սպառնում է 2000 դոլար տուգանքից մինչև 1 տարվա ազատազրկում: Իսկ Քենիայում արգելված է օդանավակայանի տարածքից դուրս բերել որևէ պլաստիկ տոպրակ: Խախտողներին սպառնում է 19,000 դոլար տուգանքից մինչև 4 տարի ազատազրկում: Հարավաֆրիկյան Հանրապետությունում օրենքն առավել դաժան է՝ 10 տարի ազատազրկում: